JPA, Java Persistence API’nin kısaltmasıdır. JPA, Java platformunda nesne ilişkisel eşleme (Object-Relational Mapping – ORM) için bir standart spesifikasyondur. ORM, ilişkisel veritabanlarındaki verileri nesne yönelimli programlama (OOP) dillerinde kullanılan nesnelere dönüştürme ve bu nesneler arasındaki ilişkileri yönetme işlemidir.

JPA, Java EE (Enterprise Edition) spesifikasyonunun bir parçasıdır ve ORM çerçevelerinin (örneğin, Hibernate, EclipseLink, Apache OpenJPA gibi) altında çalışacak şekilde tasarlanmıştır. JPA, ORM işlevselliği sağlar ve Java uygulamalarının veritabanlarıyla etkileşimini kolaylaştırır.

JPA’nın temel özellikleri şunlardır:

Nesne İlişkisel Eşleme (ORM): JPA, Java sınıflarını veritabanı tablolarıyla eşleştirir. Bu, Java programcılarının veritabanındaki verilere nesne odaklı bir yaklaşımla erişmelerini sağlar.

Veritabanı Bağımsızlığı: JPA, veritabanı bağımsızlığı sağlar. Bu, uygulamanın farklı veritabanı sistemlerine geçiş yapmasını kolaylaştırır, çünkü JPA, veritabanı özel SQL sorgularını soyutlar.

Yapısal Yapılandırma: JPA, Java sınıflarını veritabanı tabloları ile ilişkilendirmek için yapılandırma dosyaları veya Java annotasyonları kullanır.

Yüksek Seviyeli Sorgu Dili (JPQL): JPA, veritabanı sorgularını yüksek seviyeli sorgu dili (JPQL – Java Persistence Query Language) kullanarak ifade etmeye olanak tanır. Bu, veritabanı işlemlerini gerçekleştirmek için SQL yerine daha nesne odaklı bir yaklaşım sunar.

Entegrasyon ve Transaksiyon Yönetimi: JPA, Java EE’nin bir parçası olduğu için, uygulama sunucusunun (application server) sağladığı transaksiyon yönetimi ve entegrasyon özelliklerini kullanabilir.

JPA, özellikle Java EE uygulamaları geliştirirken kullanışlıdır. JPA, veritabanı işlemlerini gerçekleştirmek için daha az kod yazmanıza olanak tanır ve geliştirme sürecini hızlandırır. Ayrıca, veritabanı şeması değişikliklerinin Java sınıflarına minimum düzeyde etkisi olmasını sağlar, bu da bakımı kolaylaştırır ve uygulamanın esnekliğini artırır.